Zapraszamy na wystawę Iwony Winiarczyk, pt. Tektoryty.

Iwona Winiarczyk. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Dyplom wydziału grafiki Instytutu Sztuki pod kierunkiem profesora Eugeniusza Delekty w 2004 roku. Interesuję się sztukami plastycznymi szeroko pojętymi. W grafice wykorzystuję różne techniki takie jak tektoryt, linoryt, sucha igła, monotypia i inne. Najczęściej jednak stosuję tektoryt – matrycę stanowi tektura cięta na wzór miedziorytów. Technikę tę można potraktować zarówno jako druk wklęsły jak i wypukły. Trzeba mieć z góry obmyślony plan działania, począwszy od projektu po sposób odbicia. Trzeba wiedzieć jaki efekt chce się osiągnąć. Tektura jest materiałem delikatnym, dlatego z jednej matrycy powstaje tylko kilka odbitek.
Właśnie to cenię sobie najbardziej w tej technice, że nie ma dużych nakładów i dwóch identycznych kopii. Grafiki mają niezwykłą fakturę. Ten materiał daje dużą dowolność, nieograniczone możliwości eksperymentowania.
Tektoryt jest techniką bardzo pracochłonną i trudną. Wymaga wiele wprawy i doświadczenia, które nabywa się latami. Każdy artysta wypracowuje sobie swój własny styl. Bardzo lubię w grafice stosować kolor, który sprawia, że ta dziedzina staje się bardziej współczesna i niepowtarzalna.

Każda z grafik wykonana jest z największą starannością i co najważniejsze jest jedyna, niepowtarzalna. Mimo, że z jednej matrycy mogę wykonać kilka sztuk to nie ma dwóch jednakowych odbitek. Wciąż poszukuję nowych form wyrazu, aby jeszcze bardziej udoskonalać moje prace.
Faktura, oryginalność i zestawianie szlachetnych barw to główne cechy mojej twórczości.
W dzisiejszej dobie drukowanych i powielanych reprodukcji dzieł sztuki, oryginalna grafika, odbijana ręcznie z matrycy doskonale uzupełnia każde wnętrze, decyduje o jego niepowtarzalnym klimacie i nadaje indywidualny charakter.

Od niedawna tworzę z grubej tektury przestrzenne obrazy. Pomysł zrodził się przy tworzeniu matryc do tektorytów, które powstają w podobny sposób. To pojedyncze egzemplarze. Unikaty. Obrazy te charakteryzują się niezwykłą fakturą, niektóre fragmenty są wypukłe, inne wklęsłe, przestrzenne niemal jak płaskorzeźba. Można je „oglądać” namacalnie. Ładnie prezentują się oprawione w ramę bez szyby ze względu na fakturę.

Iwona Winiarczyk