W pią­tek, 18 paź­dzier­nika, zapraszamy na wykład prof. dr hab. Piotra Krasnego, pt. O sztuczności sztuki.

W tym sezo­nie przed­mio­tem zain­te­re­so­wa­nia będzie czło­wiek w rela­cji do natury, przy­rody, innych niż on ist­nień żyją­cych na Ziemi. Goście zapre­zen­tują zmiany w podej­ściu do tematu na prze­strzeni dzie­jów, funk­cjo­no­wa­nie roślin, zwie­rząt i mine­ra­łów w języ­kach, mitach oraz wie­rze­niach świata, rośliny wyko­rzy­sty­wane w tra­dy­cjach lecz­ni­czych naszego regionu i Pol­ski oraz wiele innych inte­re­su­ją­cych zagad­nień. Wszystko w celu pogłę­bie­nia zro­zu­mie­nia czło­wieka i kul­tury, ponie­waż to, jak odno­simy się do sie­bie nawza­jem oraz innych ele­men­tów ota­cza­ją­cej nas prze­strzeni: do śro­do­wi­ska, zależ­nych od nas istot, współ­miesz­kań­ców pla­nety, która nas zro­dziła, tak wiele mówi o nas samych. Samo­świa­do­mość, a także rozu­mie­nie naszego miej­sca na Ziemi, wraz z wyma­ga­niami współ­cze­snej eko­lo­gii czy naj­now­szymi osią­gnię­ciami bio­lo­gii, geo­gra­fii i wielu innych, nie­ana­li­zo­wa­nych dotąd dzie­dzin, sta­nie się przed­mio­tem roz­wa­żań i dys­ku­sji w kolej­nym już roku spo­tkań.

prof. dr hab. Piotr Krasny

Absol­went histo­rii sztuki Uni­wer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego. W 1994 uzy­skał tytuł dok­tora, a w 2004 habi­li­to­wał się. Od 2008 roku dyrek­tor Insty­tutu Histo­rii Sztuki Uni­wer­sy­tetu Jagiel­loń­skiego. W 2011 roku otrzy­mał tytuł pro­fe­sora bel­we­der­skiego. Inte­re­suje się głów­nie dzie­jami sztuki nowo­żyt­nej na zie­miach pol­skich oraz sztuką śro­do­wi­ska lwow­skiego w wie­kach XVII, XVIII i XIX.

Za pracę naukową uho­no­ro­wany został Nagrodą Pre­zesa Rady Mini­strów za Wyróż­nia­jącą się Roz­prawę Dok­tor­ską (1995), Nagrodą Mini­stra Edu­ka­cji Naro­do­wej (2004), a także Nagrodą Kra­kow­ska Książka Mie­siąca za publi­ka­cję Archi­tek­tura cer­kiewna na zie­miach ruskich Rze­czy­po­spo­li­tej 1594–1914 (maj 2004).

Waż­niej­sze publi­ka­cje książ­kowe: „Visi­bi­lia signa ad pie­ta­tem exci­tan­tes. Teo­ria sztuki sakral­nej pisa­rzy kościel­nych epoki nowożytnej”,„Fabrica Ecc­le­siae Ruthe­no­rum. Dzieje cer­kwi w Szcze­brze­szy­nie i jej roz­bu­dowy w latach 1777–1789 w świe­tle kro­niki ks. Jana Karola Lipowieckiego”.

Arty­kuły: „Rene­san­sowy kościół w Dobro­milu i jego związki z archi­tek­turą mazo­wiecką” oraz „Przy­czy­nek do bio­gra­fii Jana de Witte.”