Zapraszamy na spektakle w ramach projektu Teatr Polska, do powstania którego inspiracją był Teatr Reduta Juliusza Osterwy i Mieczysława Limanowskiego.

Teatr ten w okresie Drugiej Rzeczpospolitej organizował tournées spektakli po ziemiach polskich. W repertuarze znalazła się wówczas klasyka światowa (Szekspir, Molier) oraz polski repertuar – dawny i współczesny (Słowacki, Fredro, Żeromski). Przedsięwzięcie miało na celu zaktywizowanie środowisk małych miasteczek i przybliżenie mieszkańcom najważniejszych osiągnięć kultury polskiej w tamtym okresie. Objazdy odbywały się sezonowo w okresie zimowym i letnim. W ramach „teatru objazdowego” zespół Reduty przemierzył cały obszar ówczesnych ziem polskich.

Proponujemy:

Teatr Naumiony Ornontowice Kopidoł

Historia grabarza i jego rodziny osadzona w latach 50. XX wieku na terenie malutkiej wioski na Górnym Śląsku. Tragikomiczna opowieść o losach wielopokoleniowej rodziny, w której codzienność zakłóca śmierć seniora rodu. W przedstawieniu wykorzystano obrzędy pogrzebowe, które jeszcze do niedawna kultywowano na Śląsku, a także stare pieśni żałobne śpiewane w domach. Całość zagrana w gwarze śląskiej.

Pomimo bardzo poważnej tematyki spektakl utrzymany jest w groteskowej konwencji, gdzie dość zabawne perypetie rodzinne przeplatają się ze śląską obrzędowością.
reżyseria: Iwona Woźniak
asystent reżysera/sufler/konsultant do spraw językowych: Teresa Machulik
tekst: Joanna Sodzawiczny
scenografia i kostiumy: Sabina Baron
charakteryzacja: Helena Chwałek
przygotowanie muzyczne: Nina Wolska, Paweł Łebek reżyseria świateł: Marcin Thomann w roli Kopidoła: Bartłomiej Garus
występują: Bronisława Porembska, Jolanta Sodzawiczny, Magdalena Owczarek, Beata Kniejska, Stefan Owczarek, Józef Ignasiak, Joanna Sodzawiczny, Joanna Wiaterek, Sylwia Zajusz, Karolina Jaworska, Karolina Sosna, Patryk Skolik, Dominik Sodzawiczny, Łukasz Domin, Łukasz Gocal
czas trwania : 70 minut

Spektakl dla widzów od lat 14.

neTTheatre Centrum Kultury w Lublinie Znak Jonasza

Wyciemniona przestrzeń ma sprawić, żebyśmy poczuli się, jak wyrzuceni za burtę, w głąb rozpętanego żywiołu dźwięków i słów, który wciąga i pochłania, jak morskie fale biblijnego Jonasza. Po co nam to wrażenie? Aby poszukać człowieka, który znalazł się po tamtej stronie i powrócił. A „Quem quaeritis?” (Kogo szukacie?)? To pierwsza kwestia, od której zaczyna się najstarszy zachowany dramat liturgiczny (poł. XIII w.). W kilku scenach wskazuje wydarzenia przypominane w liturgii rezurekcyjnej: wędrówkę niewiast z wonnościami do Grobu Pańskiego, ich rozmowę z Aniołem, pospieszne przybycie apostołów Piotra i Jana do grobu oraz demonstrację pustych całunów. Zanim jednak zostanie odkryta tajemnica Zmartwychwstania, trzeba – jak kiedyś trzej przebierani w kobiece stroje klerycy – przebyć drogę do grobu, najlepiej z pieśniami pasyjnymi i psalmami na ustach, pochylić się nad tym, co nieuniknione – nad śmiercią.
reżyseria: Paweł Passini
scenariusz: Artur Pałyga
muzyka: Jacek Hałas
kostiumy i scenografia: El Bruzda
reżyseria światła: Damian Bakalarz
występują: Justyna Antoniak, Mariusz Bonaszewski, Klaudia Cygoń, Paweł Janyst, Natalia Maczyta, Beata Passini, Elżbieta Rojek oraz Chór Centrum Myśli Jana Pawła II

Spektakl dla widzów od lat 18.

Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu Zapolska Superstar (czyli jak przegrywać, żeby wygrać)

Zapolska swoją biografią, ilością pozostawionych tekstów, talentem i skalą zainteresowań mogłaby obdzielić kilku artystów. Nie opowiadała o Historii, a o historiach – o tym, co wspólne nam wszystkim, o prostych, życiowych sprawach, śmiesznostkach, małych tragediach. Przełom wieku XIX i XX nie był łatwym czasem dla kobiety, która postanowiła mieć własne zdanie. Artystka wyśmiewana, bagatelizowana, walcząc z chorobą i nędzą, parła do przodu. Swoim życiem postawiła nam niesłabnące wyzwanie – nie poddawać się. Awanturować. Walczyć o swoje. Wygrywać porażki. Transmitowała głos pokrzywdzonych. Piętnowała krzywdy wyrządzone wykluczonym swojego czasu. Nie oglądała się na resztę. Traktowała wolność jako najwyższą wartość.
reżyseria: Aneta Groszyńska
tekst i dramaturgia: Jan Czapliński
scenografia i kostiumy: Tomasz Walesiak
muzyka: Marcin Liweń
choreografia: Katarzyna Zielonka
inspicjent: Iwona Skiba
obsada: Sara Celler-Jezierska, Irena Sierakowska, Joanna Łaganowska, Rafał Kosowski, Piotr Mokrzycki, Filip Perkowski

Spektakl dla widzów od lat 16.

Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach Dzieje grzechu

„Dzieje grzechu” to nie tylko ukłon w stronę patrona kieleckiego Teatru, ale przede wszystkim próba zmierzenia się z jedną z najciekawszych, choć nieco zapomnianych kobiecych postaci w literaturze polskiej. Spektakl wiernie podążając za powieściowymi losami Ewy Pobratyńskiej, jednocześnie odmalowuje szereg społecznych niesprawiedliwości. Bezlitośnie przy tym konfrontuje świat męskiej, nierzadko seksualnej, fantazji i dominacji z przymusowo podległym mu światem kobiet. Ewa, „kobieta bezdomna”, jawi się niczym tragiczna postać wyjęta z moralitetu. Tyle że jest to moralitet bez happy endu, skoro ponad sto lat od napisania powieści niewiele zmieniło się w naszym społecznym i obyczajowym obrazie. „Dzieje grzechu” to teatr epicki, nowoczesny w formie i komunikatywny w treści. I, co warto podkreślić, jest to ciągle jedna z niewielu realizacji tej powieści w polskim teatrze.

reżyseria: Michał Kotański
adaptacja: Radosław Paczocha
scenografia: Barbara Hanicka
kostiumy: Anna Chadaj
światło: Damian Pawella
muzyka: Lubomir Grzelak
projekcje: Michał Jankowski
ruch sceniczny: Cezary Tomaszewski
obsada: Magda Grąziowska,  Andrzej Plata, Wojciech Niemczyk, Mirosław Bieliński, Marcin Brykczyński, Beata Wojciechowska, Beata Pszeniczna, Janusz Głogowski, Artur Słaboń, Dagna Dywicka, Adrian Wajda, Andrzej Cempura

Spektakl dla widzów od lat 18.

Teatr Wierszalin w Supraślu Wziołowstąpienie

Opowieść o Podlasiu – krainie, gdzie żyją jeszcze “wiary stare”, a szeptuchy i szeptuni szepczą swoje “zamowy” ze skutkiem potężniejszym niż gdzie indziej.

Spektakl przedstawia ludową wiarę w nadprzyrodzony dar i moc uzdrawiania ziołami. Stanowi tym samym rozwinięcie folklorystycznych zainteresowań teatru.

Historyczne, naukowe oraz literackie źródła pisane, a także źródła niepisane – przekazywane słowami „gminnej opowieści”, z pokolenia na pokolenie, a nade wszystko przekazy mistyczno-religijne oraz żywa tradycja współczesnej wsi podlaskiej – budują mityczną opowieść o przenikaniu się światów materialnego i niematerialnego, o holistycznej naturze wszechświata i człowieka, o nierozerwalnym związku człowieka z przyrodą, o mocy ziół i ludzkich niemocach, zamawianych szeptem podczas pełni Księżyca.
Autorskie przedstawienie Piotra Tomaszuka nawiązuje stylistyką do słynnych realizacji Teatru Wierszalin, takich jak “Wierszalin. Reportaż o końcu świata” i „Turlajgroszek”.
Czas trwania przedstawienia: ok. 2 godz.

inscenizacja i reżyseria: Piotr Tomaszuk
współpraca reżyserska: Rafał Gąsowski
współpraca scenograficzna:Mateusz Kasprzak
opracowanie muzyczne:Piotr Tomaszuk, Rafał Gąsowski
projekcje multimedialne:Mateusz Kasprzak
plastyka ruchu scenicznego:Rafał Gąsowski
projekt kostiumów:Piotr Łasiewicki
koordynacja produkcji: Dariusz Matys
wykonanie kostiumów: Piotr Łasiewicki, Helena Irska, Paulina Liziakowska-Michaluk
wykonanie dekoracji:Stefan Wyszkowski, Paulina Liziakowska-Michaluk, Jan Łuba, Adam Zaręba, Mariusz Malinowski
światło:Piotr Łasiewicki

Spektakl dla widzów od lat 18.

Inspiracją dla powstania TEATR POLSKA był Teatr Reduta Juliusza Osterwy i Mieczysława Limanowskiego, który w okresie Drugiej Rzeczpospolitej organizował tournées spektakli po ziemiach polskich. W repertuarze znalazła się wówczas klasyka światowa (Szekspir, Molier) oraz polski repertuar – dawny i współczesny (Słowacki, Fredro, Żeromski). Przedsięwzięcie miało na celu zaktywizowanie środowisk małych miasteczek i przybliżenie mieszkańcom najważniejszych osiągnięć kultury polskiej w tamtym okresie. Objazdy odbywały się sezonowo w okresie zimowym i letnim. W ramach „teatru objazdowego” zespół Reduty przemierzył cały obszar ówczesnych ziem polskich.

Program TEATR POLSKA w okresie od 29 lipca do 5 grudnia 2015 r. objął swym zasięgiem 15 województw. Zrealizowano 173 pokazy 18 spektakli, które obejrzało 30 878 widzów. Teatry odwiedziły 85 miejscowości. W warsztatach towarzyszących spektaklom wzięło udział ponad 3,5 tys. widzów.
Program TEATR POLSKA organizowany jest przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Ceny biletów: 10-25 zł.

Karnet na wszystkie przedstawienia: 80 zł.