„Teatr był zawsze moim powołaniem – mówił F.G. Lorca w roku 1936 – oddałem mu wiele godzin mego życia. Mam własną, indywidualną jego koncepcję. Teatr to poezja, która podnosi się z kart książki i staje się własnością człowieka…

A kiedy się to urzeczywistnia, człowiek mówi i krzyczy, płacze i rozpacza. Teatr wymaga, aby każda postać sceniczna ukazywała się w kostiumie poezji i aby równocześnie jej krew i kości były widoczne. Muszą te postacie być tak ludzkie, tak przerażająco tragiczne, powiązane z życiem i dniem z taką siłą, aby biły w oczy ich zdrady, aby przeżywać można było ich cierpienia i aby na ich usta spłynęły słowa niosące cały żar miłości lub nienawiści.”
Te określone przez poetę warunki sztuki dramatycznej doskonale spełnia Romans w ogrodzie – sztuka poetycka, tragikomiczna, pełna żaru i pasji, a jednocześnie symboliczna, z elementami surrealistycznymi. Nastrój podkreśli napisana przez Ewelinę Stanclik muzyka.

Reżyseria: Barbara Bielaczyc
Muzyka: Ewelina Stanclik
Światło i dźwięk: Kamil Krzanowski
Występują: Faustyna Mercik, Marta Bednarczyk, Bartosz Surówka, Karolina Bartosiewicz, Justyna Brożek, Magdalena Brańka, Natalia Lubecka

oraz

Łukasz Krzymiński, Michał Polok, Piotr Brożek, Felicjan Jurczyk, Paweł Gabor
Fortepian: Ewelina Stanclik
Wiolonczela: Martyna Głogowska