Zapraszamy na kolejne spotkanie cyklu Kultura a natura, czyli człowiek wśród istnień żywych, wykład prof. dr hab. Piotra Krasnego, pt. Martwa natura jako smutny obraz panowania człowieka nad naturą.
W tym sezonie przedmiotem zainteresowania jest człowiek w relacji do natury, przyrody, innych niż on istnień żyjących na Ziemi. Goście prezentują zmiany w podejściu do tematu na przestrzeni dziejów, funkcjonowanie roślin, zwierząt i minerałów w językach, mitach oraz wierzeniach świata, rośliny wykorzystywane w tradycjach leczniczych naszego regionu i Polski oraz wiele innych interesujących zagadnień. Wszystko w celu pogłębienia zrozumienia człowieka i kultury, ponieważ to, jak odnosimy się do siebie nawzajem oraz innych elementów otaczającej nas przestrzeni: do środowiska, zależnych od nas istot, współmieszkańców planety, która nas zrodziła, tak wiele mówi o nas samych. Samoświadomość, a także rozumienie naszego miejsca na Ziemi, wraz z wymaganiami współczesnej ekologii czy najnowszymi osiągnięciami biologii, geografii i wielu innych, nieanalizowanych dotąd dziedzin, stanie się przedmiotem rozważań i dyskusji w kolejnym już roku spotkań.
prof. dr hab. Piotr Krasny
Absolwent historii sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1994 uzyskał tytuł doktora, a w 2004 habilitował się. Od 2008 roku dyrektor Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2011 roku otrzymał tytuł profesora belwederskiego. Interesuje się głównie dziejami sztuki nowożytnej na ziemiach polskich oraz sztuką środowiska lwowskiego w wiekach XVII, XVIII i XIX.
Za pracę naukową uhonorowany został Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za Wyróżniającą się Rozprawę Doktorską (1995), Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej (2004), a także Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za publikację Architektura cerkiewna na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej 1594–1914 (maj 2004).
Ważniejsze publikacje książkowe: „Visibilia signa ad pietatem excitantes. Teoria sztuki sakralnej pisarzy kościelnych epoki nowożytnej”,„Fabrica Ecclesiae Ruthenorum. Dzieje cerkwi w Szczebrzeszynie i jej rozbudowy w latach 1777–1789 w świetle kroniki ks. Jana Karola Lipowieckiego”.
Artykuły: „Renesansowy kościół w Dobromilu i jego związki z architekturą mazowiecką” oraz „Przyczynek do biografii Jana de Witte.”
Wstęp wolny.
