Zapraszamy na wystawę malarstwa Andrzeja Borowskiego To co lubię.

Andrzej Borowski urodził się w 1969 roku w Żywcu. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni prof. Zbysława Maciejewskiego. Dyplom uzyskał w 1994 roku, zaś jego mistrzami byli Jan Szancenbach i Zbysław Maciejewski, kontynuatorzy tradycji malarstwa francuskiego i Młodej Polski.

Po ukończeniu studiów Artysta udał się na zaproszenie niemieckiej galerii „Kauffmann” i fotografa Willego Kauffmanna na Majorkę, gdzie wraz z innymi polskimi malarzami (M.Piechowskim i A.Marczukiewiczem) przygotowali i otworzyli wystawę ponad 70 obrazów. Był to moment przełomowy w twórczości Andrzeja Borowskiego. Zafascynowany pejzażem śródziemnomorskim, podróżami i historią malarstwa w Europie przez kolejne lata uczestniczył w wyjazdach, sympozjach i plenerach malarskich. W 2000 roku udał się na Kretę, gdzie z artystami z Grecji, Rosji i Bułgarii studiował „materię i motyw wyspy”. Temat ten jest do dziś obecny, a nawet wiodący w wielu pracach Artysty. Owocem wyprawy do Indii w 2002 roku była wystawa indywidualna pt. Indyjski Róż w Galerii Kersten w Krakowie. W rok później A.Borowski tworzył w Toskanii, a powstałe tam dzieła prezentował w Krakowie i Warszawie. Od wyjazdu do Saint-Tropez w 2007 roku Artysta często odnosi się do charakterystycznych motywów miejskich i wieży tamtejszego kościoła.

Kwintesencją stosunku do pejzażu jest tekst z 2010 roku, napisany prze Borowskiego do katalogu wystawy w Galerii Wirydarz w Lublinie:

„Kiedy maluję – oczekuję że się uda, że obraz będzie dobrze namalowany a może nawet zachwyci. Kiedy przycinam młode latorośle, formuję krzewy, patrzę jak dojrzewają owoce, czekam na dzień kiedy dojrzeją, potem czekam na wino, może będzie dobre a może będzie jeszcze lepsze… Kiedy byłem w Sienie, Orvieto, Spoleto podziwiałem wielką sztukę, ogrom katedr, Lorenzettiego, Fra Angelico. Zaraz potem wracałem na wieś do przyjaciół, do Marcialli Barberino, Pino. Siadałem na winnicy i podziwiałem perspektywę, światło, monumentalność, już nie katedry czy kopuły, ale pejzażu”.

Drugim tematem często powtarzającym się w twórczości Andrzeja Borowskiego jest martwa natura. Autor o swoich fascynacjach pisze: „Podróże mogą inspirować wprost – wtedy powstają pejzaże; mogą też być materiałem do dalszej pracy i wtedy powstają martwe natury”.

Artystę inspirują również dawni mistrzowie, między innymi – jak sam przyznaje – „obraz Martwa natura z Sansepolcro powstał pod wpływem kolorystyki dzieła Pierro della Francesca”.

Andrzej Borowski zrealizował ponad trzydzieści wystaw indywidualnych. Jest autorem polichromii dla kościoła pw. Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich. Brał udział w targach sztuki w Gandawie i Strasbourgu, uczestniczył również w projekcie Polish Affair w Hongkongu. Malarz stale współpracuje z Galerią Katarzyny Napiórkowskiej w Warszawie, Poznaniu i Brukseli; Galerią Kersten w Krakowie; Galerią Wirydarz w Lublinie. Jest współorganizatorem ogólnopolskiego pleneru Raj na Połomiu w Istebnej. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach europejskich, Chinach, Nowej Zelandii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Japonii i Rosji.

W 2015 roku prywatną kolekcję malarstwa współczesnego Andrzeja Borowskiego mogliśmy podziwiać w pałacu Habsburgów w Żywcu oraz Galerii Miejskiego Domu Kultury w Czechowicach-Dziedzicach, w której Artysta ponownie daje możliwość podziwiania swoich prac. Zapraszamy na wystawę zatytułowaną To co lubię.

Wspomnienie wernisażu 04.02.2016:

Wstęp wolny.