Zapraszamy na wspólny wyjazd do Łodzi, gdzie zobaczymy między innymi Muzeum Kinematografii i Centrum Nauki i Techniki EC1 – centrum nauki.

Program wycieczki:
1/ Muzeum Kinematografii.
Muzeum Kinematografii w Łodzi – muzeum gromadzące filmy, plakaty, elementy scenografii, urządzenia techniczne oraz inne pamiątki związane z kinematografią. Jest jedynym w Polsce muzeum chroniącym zabytki z dziedziny techniki i sztuki filmowej.
Działalność muzeum stanowi kontynuację utworzonego w 1976 w Muzeum Historii Miasta Łodzi Działu Kultury Filmowej i Teatralnej, w 1984 roku przekształconego w oddział, a w 1986 w samodzielną placówkę. Wtedy też przeniesiono zbiory do nowej siedziby, którą został Pałac Karola Scheiblera.
Dziewiętnastowieczny budynek, zlokalizowany na terenie parku Źródliska i stanowiący część kompleksu muzealnego Księży Młyn. Muzeum Kinematografii jest jedynym muzeum o takim profilu w Polsce. Założycielem i pierwszym dyrektorem muzeum był dr Antoni Szram.
Muzeum zajmuje przestrzeń dawnego pałacu Karola Scheiblera, ale także przylegającą do niego wozownię. W zbiorach muzeum znajduje się około 50 000 eksponatów, w tym ok. tysiąc filmów na taśmach celuloidowych i wideo. Na wystawach stałych „Tajemnice planu filmowego” i „Cud ożywionej fotografii” prezentowane są urządzenia związane z rozwojem technologicznym kina (historyczne projektory, kamery, stoły montażowe), plakaty i fotosy filmowe, elementy scenografii i zaaranżowane plany filmowe czy lalki wykorzystywane w animacji. W jednym z pomieszczeń prezentowana jest oryginalna scenografia do filmu „Latająca maszyna”. Muzeum posiada również latarnie magiczne, mutoskop oraz jedyną w Polsce „PanoramęCesarską” czyli fotoplastikon, etc. Ważnym miejscem muzeum jest otwarta w 2015 ekspozycja poświęcona polskiej animacji „Pałac pełen bajek”.
Na parterze pałacu znajduje się ekspozycja wnętrz pałacowych (pokój kredensowy, jadalnia, palarnia, sala balowa, szatnia, gabinet, pokój pani domu, ogród zimowy i okazała klatka schodowa). Były one gotową scenografią dla polskich filmów, takich jak: „Ziemia obiecana”, „Pavoncello” „Jak daleko stąd jak blisko”, czy dwóch odcinków „Stawki większej niż życie” (odc. IV Cafe Rose oraz odc. VI Żelazny krzyż). Pałac pojawia się przez chwilę w filmie Davida Lyncha „Inland Empire”.
Przy muzeum działa kino „Kinematograf”, prezentujące filmy niszowe – polskie filmy przedwojenne, dokumenty, animacje oraz współczesne kino artystyczne.
Od 1990 Muzeum organizuje festiwal filmów dokumentalnych -Festiwal Mediów „Człowiek w Zagrożeniu”.

1 czerwca 2011 przed wejściem do muzeum odsłonięto rzeźby kotów Filemona i Bonifacego.

2/ Centru EC1.

Centrum Nauki i Techniki EC1 – centrum nauki znajdujące się w zrewitalizowanej Elektrowni Łódzkiej, przy ul. Targowej 1/3 w Łodzi.. Centrum zostało otwarte 7 stycznia 2018 roku i wchodzi w skład kompleksu EC! Łóź – Miasto Kultury. Instytucja współprowadzona jest przez Miasto Łódź oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Nazwa EC1 to akronim odwołujący się do późniejszej, lecz także historycznej nazwy obiektu, czyli elektrociepłowni nr 1 w Łodzi.
Centrum nauki jest skierowane do szerokiego grona odbiorców mając na celu popularyzację nauki, techniki oraz aktywizację zwiedzających w poznawaniu świata. Interaktywne eksponaty pozwalają wykonywać zwiedzającym eksperymenty m.in. z zakresu: akustyki, magnetyzmu, elektromagnetyzmu, optyki,przewodnictwa cieplnego i radioaktywności.
Centrum Nauki i Techniki EC1 powstało w dawnychbudynkach pierwszej łodzkiej elektrowni. Historyczna zabudowa, w której znajduje się część ekspozycji została zbudowana w 1929 roku, jako rozbudowa działającej od 1907 Elektrowni Łódzkiej. Nowe budynki były nazywane „nową centralą”, ponieważ oprócz zwiększenia mocy produkcyjnej, przeniesiono także oraz scentralizowano nadzór i sterowanie nad poszczególnymi urządzeniami i procesami niezbędnymi w produkcji energii elektrycznej. Na początku lat 50. Elektrownia Łódzka, została zmodernizowana i była w stanie produkować parę technologiczną na potrzeby łódzkiego przemysłu. Jednak dopiero w latach 60. zmieniono nazwę Elektrowni Łódzkiej na Elektrociepłownię nr 1, wiązało się to bezpośrednio z ukończeniem budowy Elektrociepłowni nr 2 oraz utworzeniem Łódzkiego Zespołu Elektrociepłowni. W takiej formie całość pracowała na rzecz miasta Łodzi do roku 2000.
Hala maszyn (wcześniejsza) – budowla o formach wczesnomodernistycznych z secesyjnym detalem we wnętrzach. Projekt został wykonany ok. 1905 przez architekta Diettmara.
Projekt rozbudowy Elektrowni Łódzkiej (modernizm historyzujący) – przekształcenie pierwotnego projektu wykonał architekt Dawid Lande.
Proces rewitalizacji kompleksu EC1 prowadzony pod nadzorem konserwatorskim rozpoczął się w 2010 r. i był podzielony na dwa etapy:

EC1 Wschód
EC1 Zachód

Powierzchnia ekspozycji wynosi ponad 18 tys m², a całkowity koszt jej wyposażenia wyniósł 45,5mln zł.
Ekspozycja stała składa się z trzech ścieżek tematycznych: „Przetwarzanie energii”, „Rozwój wiedzy i cywilizacji”, oraz „Mikroświat – Makroświat”. Ekspozycja wzbogacona jest o audytorium, sferyczne kino 3D oraz przestrzenie laboratoryjne podzielone zgodnie z tematyką ścieżek. W sezonie letnim dostępny jest dla zwiedzających taras widokowy, zlokalizowany na szczycie ok. 40 metrowej chłodni kominowej.

Historyczna część ścieżki obejmuje: relacje byłych pracowników, materiały archiwalne, historie miejsca od powstania do chwili obecnej, łódzki kontekst historyczny, znaczenie dla łódzkiej oraz krajowej energetyki.
Techniczna część ścieżki skupia się na wykorzystaniu, wędrówce i znaczeniu: węgla, wody/pary wodnej, powietrza (tlenu) oraz użytkowaniu i znaczeniu poszczególnych elementów elektrowni/elektrociepłowni w procesie produkcji energii cieplnej i energii elektrycznej.
W skład ścieżki wchodzą dobrze zachowane pomieszczenia elektrowni wraz z oryginalnym lub odtworzonym wyposażeniem:

Zmiękczalnia
Pompownia
Kotłownia
Maszynownia
Suwnica
Rozdzielnia
Nastawnia
Chłodnia kominowa
Kompresorownia

Szatnia pracownicza – zachowane i uzupełnione szafki pracownicze: stroje robocze oraz stroje i elementy codziennego użytku z lat 30, 50, 70. i 90. XX wieku.
Plac węglowy (teren zewnętrzny) – kanały węglowe wraz z z przenośnikami taśmowymi, wyładowarki bramowe, popielnik, walczak, wirnik turbiny parowej.
Ekspozycja w interaktywny sposób wykorzystuje część oryginalnych elementów dając możliwość symulacji: pracy kotła, pracy zaworów, pracy turbozespołu (model), pracy w nastawni i pracy przy dystrybucji wytworzonej energii elektrycznej.
Ścieżka interaktywna przedstawia najciekawsze doświadczenia, eksperymenty oraz wynalazki będące kamieniami milowymi w rozwoju ludzkości.

Mikroświat – Makroświat
Ścieżka wnikliwa, przedstawiająca świat w pełnej skali od mikroobiektów do największych obiektów we wszechświecie:

Mikroświat

Nanolab – miejsce, gdzie przedstawione jest wykorzystanie nanotechnologii w technice, mikroskop stereoskopowy umożliwiający przyglądanie się z bliska ciekawym obiektom.
Obiekty w skali świata mikroskopowego.
Stanowiska przedstawiające zagadnienia związane z atomami, pierwiastkami, kwarkami.

Makroświat
Stanowiska przedstawiające metody pomiaru odległości w kosmosie
Obiekty w skali świata makroskopowego
Ekrany sferyczne ze zbiorem informacji o Ziemi i gwiazdach.

Strefa człowiek w kosmosie
Kamera badająca obecność fotosyntezy na powierzchni Ziemi
Symulator zmniejszonej grawitacji
Wirtualny symulator podróży kosmicznej.

Czas wolny na ulicy Piotrkowskiej.

Liczba miejsc: 45
Koszt: 180 zł/os., w tym 60 zł./os. zbiera przewodnik w autokarze.